Έθιμα του Αγίου Ιωάννη του Αποκεφαλιστή ή του Παροξυσμού (29 Αυγούστου)



Ο Άγιος Ιωάννης είναι ένας «νηστησμάρχης» Άγιος. Στις 29 Αυγούστου εορτάζεται ο αποκεφαλισμός του Αγίου και η ημέρα αυτή, είναι ημέρα αυστηρής νηστείας.Τα παλαιότερα χρόνια πίστευαν ότι τη μέρα αυτή δεν θα έπρεπε να καταναλώσουν τροφή που να έχει σκούρο χρώμα όπως τα μαύρα σύκα, τα κόκκινα σταφύλια, γιατί είχαν βαφτεί με το αίμα του Αγίου. Στη Λήμνο πίστευαν πως από την ημέρα που ο Άγιος αποκεφαλίστηκε οι άνθρωποι άρχισαν να αποκτούν όταν νοσούν πυρετό, θέρμη όπως το αποκαλούσαν. Πριν από τον αποκεφαλισμό του Αγίου δεν υπήρχε πυρετός, θέρμη, παροξυσμός. Για το λόγο αυτό αποκαλούσαν την ημέρα αυτή «του παροξυσμού». Λημνιοί από τα Σβέρδια είχαν αναφέρει στο λαογράφο Γεώργιο Μέγα[1], όταν τους επισκέφτηκε, για να καταγράψει τα έθιμα της Λήμνου, απεσταλμένος από την Ακαδημία Αθηνών: «από τότε που αποκεφάλισαν τον Αγιογιάνν’, απέ τότε έπεσεν η θέρμη στον κόσμο, ταράχκιν του κιφάλ’ τ’ κ’ έπισι ταραχή, συνερίγ, παραξ’σμός. Γι’ αυτό τα’ Αγιογιάνν’ τα’ Παραξ’σμού είναι για τα θέρμες. Κείνος που θερμαίνεται πάει στον Αγιογιάνν’ λάδ’, κερί, λίβανο και θυμιάζ’». Για να θεραπευτεί ο ασθενής έπρεπε να προσφέρει στον Άγιο λάδι, κερί και θυμίαμα και να αφήσει σε κάποιο κλαδί κυρίως λυγαριάς μια τρίχα της κεφαλής του ασθενούς ή ένα κουρελάκι από κάποιο ένδυμα του. Ο Άγιος Ιωάννης ο Αποκεφαλιστής έχει πολύ μεγάλη παρρησία προς τον Κύριο και οι προσευχές μας προς τον Άγιο γρήγορα εισακούονται.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
πολυτίκιο του Αγίου Ιωάννη του Αποκεφαλιστή
Μνήμη δικαίου μετ’ γκωμίων· σο δ ρκέσει μαρτυρία το Κυρίου Πρόδρομε· νεδείχθης γρ ντως κα Προφητν σεβασμιώτερος, τι κα ν είθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τν κηρυττόμενον. θεν τς ληθείας περαθλήσας, χαίρων εηγγελίσω κα τος ν δ, Θεν φανερωθέντα ν σαρκί, τν αροντα τν μαρτίαν το κόσμου, κα παρέχοντα μν τ μέγα λεος.
Κοντάκιον 
το Προδρόμου νδοξος πoτομ, οκονομία γέγονέ τις θεϊκή, να κα τος ν δ, το Σωτρος κηρύξ τν λευσιν. Θρηνείτω ον ρωδιάς, νομον φόνον ατήσασα· ο νόμον γρ τν το Θεο, ο ζντα αώνα γάπησεν, λλ’ πίπλαστον πρόσκαιρον.
Μεγαλυνάριον
Κν τμήθης Κάραν Βαπτιστά, φθέγγεται γλσσα, τν ρώδην λέγχουσα· Λόγου τν φωνήν σε, σιγσαι γρ οκ δει, λλ κα τος ν δ, Χριστν κηρύξασθαι.


[1] Γεώργιος Μέγας, Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου, Αθήνα 1950

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη